Pijlkruidkers

De Pijlkruidkers is een middelhoge, overblijvende voorzomerbloeier die door sterke vegetatieve uitbreiding in grote groepen groeit. De bladeren zijn grasgroen en grof bochtig getand. Ze omvatten (met uitzondering van de onderste) de stengel met een pijlvormige voet, die in twee spitse slippen uitloopt. Ze staan opvallend schuin omhoog en geven de plant een 'dynamisch' uiterlijk. De plant bloeit met een overvloed van witte bloemen, die in schermvormige pluimen gerangschikt staan. Met haar 'wolkjes' van bloemen draagt de Pijlkruidkers veel bij tot de verfraaiing van dijken en bermen. Uitgebloeide stengels gaan dikwijls liggen, waarna zich in de bladoksels nieuwe bladrozetten vormen. Die groeien het volgende jaar tot bloeistengels uit. Merkwaardig is de bouw van de vrucht: die springt niet open, is breder dan lang, heeft een hartvormige voet en een spitse top met daarop een duidelijke stijl. Deze afwijkende vrucht is het enige verschil tussen Cardaria en Lepidium. 

Van oorsprong is de Pijlkruidkers een plant van Zuidwestaziatische steppegebieden. Al in de oudheid heeft zij het Middellandse-Zeegebied veroverd. In de loop van de 19de eeuw is zij ook in grote delen van de noordhelft van Europa doorgedrongen, waarbij zij zich vaak langs spoorwegen uitbreidde. In Nederland verscheen zij in de tweede helft van de vorige eeuw. In het westen en nabij de rivieren komt zij nu vrij veel voor, elders weinig. 

Pijlkruidkers groeit op zonnige plaatsen op voedselrijke, min of meer droge, vaak kalkhoudende grond, variërend van duinzand tot zeeklei. Vooral op steenachtige plaatsen voelt zij zich thuis, zowel tussen het grind van spoordijken als tussen de beschoeiing van zeedijken. Op zulke plaatsen kan zij zich 'ondergronds' - diep tussen de stenen - sterk vertakken. Afmaaien, afbranden of bespoeling door zeewater deren haar niet. Doordat andere soorten hiervoor gevoeliger zijn, gaat Pijlkruidkers gemakkelijk overheersen. Als deze soort in de duinen of in wegbermen optreedt, is dat meestal een teken van bodemverstoring. Ook hier verdwijnt Pijlkruidkers niet gauw als zij zich eenmaal gevestigd heeft. In standplaats en groeiwijze is zij te vergelijken met soorten als Kweek (Elymus repens), Plat beemdgras (Poa compressa) en Akkerwinde (Convolvulus arvensis). 

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1987 (deel 2).