Akkerviooltje

Akkerviooltje is in Vlaanderen een zeer algemene soort. Toch zijn er twee zones, gekenmerkt door klei- en leembodems, waar ze minder talrijk is: enerzijds de Polders, anderzijds een brede gordel die loopt van zuidelijk West-Vlaanderen tot het Brusselse. Merkwaardig is, gelet op de voorkeur van de soort voor zandige bodems, de sterke vertegenwoordiging in de oostelijke helft van de Leemstreek. Het talrijkst is akkerviooltje in de regio's met zandige akkercomplexen in Zandig Vlaanderen en de Kempen, vroeger vooral in gebruik voor de teelt van graangewassen. De intensivering van de landbouw heeft beslist een sterk negatieve invloed gehad op het aantal en de grootte van de groeiplaatsen, maar die veranderingen laten zich moeilijk detecteren door middel van een inventarisatie gebaseerd op relatief grootschalige basiseenheden (zoals de IFBL-kilometerhokken). Er dient rekening mee gehouden te worden dat DE LANGHE et al. (1967) de eerste van de klassieke Belgische veldflora’s was waarin akker-, duin- en driekleurig viooltje als aparte soorten werden behandeld. Anders dan vroegere auteurs, vermeldde GOFFART (1935) niet eens het bestaan van ondersoorten of variëteiten binnen de ‘grote’ soort Viola tricolor. Vooral langs de Belgische kust (in de Duinen) kan dat, zeker bij wat oudere gegevens, geleid hebben tot een niet te verwaarlozen aantal fouten in het gegevensbestand.