Beemdooievaarsbek
Geranium pratense
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
30cm
Maximaal
90cm
Licht
Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon
Voedsel
Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk
Bloeiperiode
Vanaf:
juni
Tot:
juli
Vocht
Min:
frisse bodem
Max:
vochtig
Bloemkleur
blauw
Bestuiving
bijen, hommels e.a.
vliegen, zweefvliegen e.a.
dag- en nachtvlinders
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Beemdooievaarsbek heeft een Eurosiberisch areaal. Het hoofdareaal strekt zich uit over de gematigde delen van Europa en Azië van de Britse Eilanden tot Centraal-Siberië. In Europa reikt het areaal noordwaarts tot Midden-Scandinavië. In Zuid-Europa ontbreekt de soort. De meest zuidelijke deelarealen liggen in de Pyreneeën, het Centraal Massief en de Alpen. De soort komt verspreid, maar steeds met geïsoleerde vindplaatsen, over heel België voor. In Noord-Amerika is ze lokaal ingeburgerd.
Verspreiding in Vlaanderen:
In Vlaanderen is beemdooievaarsbek zeer zeldzaam, maar het aantal vindplaatsen is in de loop van de tweede karteringsronde beduidend toegenomen, vooral in de Leemstreek. De meeste vindplaatsen bevinden zich op sterk gestoorde, door de mens beïnvloede standplaatsen. Die populaties zijn vermoedelijk ontstaan uit weggegooid tuinafval. In een aantal andere gevallen, zoals in diverse parken van de Brusselse agglomeratie, betreft het stinsenplanten. Slechts zelden gaat het om vindplaatsen die wat natuurlijker ogen, bijvoorbeeld in Aalst, waar een populatie aan de rand van een broekbos al meer dan 25 jaar stabiel blijft, en in Sint-Agatha-Rode. DODOENS vermeldde al in 1554 dat beemdooievaarsbek vooral in tuinen werd aangetroffen. Het zou dus goed kunnen dat er in Vlaanderen nergens oorspronkelijk inheemse populaties voorkomen. Beemdooievaarsbek is momenteel nog altijd een betrekkelijk populaire tuinplant.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
geen informatie beschikbaar.
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
100cm
hemicryptofyt
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
kluisvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
zelf
neofyt
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Midden-Azie
Milieu
0.00
0.00
lichtplanten
indicator van matig vochtige standplaatsen
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
stikstofrijke bodems
Maaigevoeligheid:
matig maaitolarant
smalle amplitude
plaatselijke freatofyt
Habitat
Beemdooievaarsbek is een lichtminnende soort die van nature vooral groeit in matig vochtige tot matig natte rivier- en beekbegeleidende graslanden (meersen of beemden) en lichte bossen. Gewoonlijk staat ze op lemige tot kleiige, licht zure tot kalkhoudende bodems op vrij voedselrijke standplaatsen. In Vlaanderen wordt de soort ook vaak aangetroffen op iets drogere plekken in een vertuinde of verstedelijkte context, langs allerlei infrastructuurlijnen (zoals dijken, wegen en spoorwegbermen) en in stinsenmilieus (zoals landgoederen en parken).
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Tuin
Status en bescherming
criteria niet van toepassing
18-59 kwartierhokken
Exoot
Nee
Relaties
- is een indicatieve soort van:
- is een waardplant voor:
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
