Bieslook

Bieslook is een lage tot middelhoge, frisgroene, in dichte, grasachtige pollen groeiende voorzomerbloeier met rolronde stengels. De plant draagt alleen aan de voet bladeren; deze zijn rolrond, hol, niet geribd en niet gootvormig. Het dichte, hoofdjesachtige scherm is meestal ongeveer even breed als hoog, gewelfd, en bevat geen broedbolletjes. De bloeischede bestaat uit twee, soms drie, spits eironde, vaak wat roodachtig getinte, niet afvallende kleppen. Het bloemdek is lila tot roze en breed trechtervormig. De meeldraden zijn korter dan de bloemdekbladen. De helmdraden zijn priemvormig en niet getand.

Het areaal van Bieslook omvat de koude en gematigde zone van het noordelijk halfrond. In Nederland is het alleen langs de grote rivieren oorspronkelijk wild; tegenwoordig is het daar zeer zeldzaam. Als sierplant, maar vooral als keukenkruid is het in cultuur; de bladeren hebben een fijner aroma dan die van andere Looksoorten en verrijken de smaak van salades aanmerkelijk, zodat Bieslook een van de meest gekweekte toekruiden is. Het houdt soms lang stand in verlaten tuinen en komt met tuinaarde of afval weleens in bermen terecht, waar het zich soms handhaaft of zelfs uitbreidt. Vermoedelijk komt het inmiddels zelfs meer voor als verwilderd en ingeburgerd gewas dan als oorspronkelijk inheemse plant, evenals bijvoorbeeld Echte karwij (Carum carvi), Wilde akelei (Aquilegia vulgaris) en Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea).

Bieslook staat op zonnige, vrij open plaatsen op kalken stikstofhoudende, zandige tot licht kleiige grond waarvan vochtgehalte en temperatuur sterke wisselingen vertonen. 's Winters worden de groeiplaatsen vaak enige tijd door de rivier overstroomd, 's zomers kunnen ze heet worden en sterk uitdrogen. Bieslook staat op enkele plaatsen op rivierduintjes, maar vaker op stenige plaatsen: op kribben en tussen steen, beton of asfalt van dijkbeschoeiingen. Verwilderde planten zijn dikwijls vlak aan de rand van asfaltwegen te vinden. Ook hier vindt onregelmatig overstroming plaats, namelijk door afstromend water tijdens regenbuien, en kan de temperatuur bij zonnig weer door verhitting van het asfalt sterk oplopen.

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1991 (deel 4)