Koninginnenpage

De Koninginnenpage komt voor in kruidenrijke, ruige graslanden en ruigten. De soort heeft 2 generaties waarvan de eerste vliegt van begin april tot eind juni met een piek tussen 1 mei en 6 juni en de tweede van begin juli tot eind september met een piek tussen 17 juli en 25 augustus. Gemiddeld ligt de eerste waarneming van de voorjaarsgeneratie momenteel zo’n 4 dagen vroeger en de laatste waarneming van de zomergeneratie 4 dagen later.

De wijfjes zetten de eitjes afzonderlijk af op de bovenkant van jonge blaadjes van gecultiveerde en Wilde peen, Venkel, Gewone engelwortel, Pastinaak, Melkeppe, Dille of Kleine bevernel. Vaak kiezen ze hiervoor jonge planten die boven de vegetatie uitsteken en op een beschutte plek staan. In het eerste stadium lijken de rupsjes nog op uitwerpselen van een vogel, maar nadien krijgen ze hun typische groen-zwartoranje patroon. Aanvankelijk eten de rupsen vooral de blaadjes, maar naarmate ze groter worden eten ze ook van de bloemen. Vanaf het vierde stadium beschikt de rups over een afweersysteem, het osmaterium dat uit de nek gestulpt kan worden en een ananasgeur verspreidt. De verpopping gebeurt aan de voet van de waardplant en de poppen nemen de kleur van de omgeving aan: bruin in een verdorde vegetatie en groen in een overstaande groene vegetatie. De overwintering gebeurt als pop.

De volwassen Koninginnenpages doen aan hill-topping: mannetjes en wijfjes ontmoeten elkaar op een verhoogde en opvallende plek in het landschap (bv. een mijnterril in de Limburgse Kempen).

Vaak gebruikte nectarplanten zijn distel, klaver, Slangenkruid en Vlinderstruik. De vlinders zijn zeer mobiel. De Koninginnenpage komt vaak in dezelfde gebieden voor als Gehakkelde aurelia, Icarusblauwtje, Kleine vuurvlinder, Landkaartje en Oranjetipje.