Eenbloemig parelgras
Melica uniflora
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
30cm
Maximaal
60cm
Licht
Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw
Voedsel
Min:
voedselarm
Max:
voedselarm
Bloeiperiode
Vanaf:
mei
Tot:
juni
Vocht
Min:
vochtig
Max:
vochtig
Bloemkleur
bloemdek ontbreekt
Bestuiving
windbestuiving
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Het zwaartepunt van het areaal van eenbloemig parelgras ligt in West-Europa en in het westelijke deel van Midden-Europa. Meer naar het oosten (tot in Polen, Slowakije en Roemenië) en het zuidwesten (enkel in het noorden van het Iberisch Schiereiland) wordt de soort een stuk zeldzamer. In het noorden reikt de areaalgrens tot Zuid-Scandinavië, in het zuidoosten tot Italië, de Balkan, de Kaukasus en Klein-Azië. Verder vindt men het gras ook in het Atlasgebergte. Het areaal komt in grote trekken overeen met dat van beuk. Eenbloemig parelgras is in Wallonië vrij algemeen in de bossen van het Brabants district, het Maasdistrict en Lotharingen. In de Ardennen is de soort zeer zeldzaam.
Verspreiding in Vlaanderen:
Eenbloemig parelgras is op Vlaamse schaal een zeldzame soort, die mogelijk licht achteruit is gegaan. Het Vlaamse areaal valt praktisch volledig samen met dat van de oude bosfragmenten in de Leemstreek. In de negentiende eeuw kwam de soort nog voor in het West-Vlaamse heuvelland, maar hoogstwaarschijnlijk is ze daar nu verdwenen.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
vergankelijk (zaden overleven zelden langer dan één jaar).
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
10cm
hemicryptofyt
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
tweeslachtig
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
mieren
seizonale verjonging met behulp van zaden
zijdelingse vegetatieve voortplanting
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Milieu
2.50
7.50
schaduwplanten
indicator van matig vochtige standplaatsen
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
smalle amplitude
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch
tot maximum basisch
Habitat
Eenbloemig parelgras groeit van nature in loofbossen op zwak zure tot neutrale of licht kalkhoudende, lemige, soms oppervlakkig uitgeloogde, matig voedsel- en stikstofrijke bodems met een redelijk goed verterende strooisellaag. De soort staat gewoonlijk op tamelijk schaduwrijke plekken. Bij voorkeur groeit ze in hellingbos van het type parelgras-beukenbos. In dergelijke omstandigheden kan ze soms vrij overvloedig optreden. Een verandering in lichtcondities of voedselrijkdom doet de soort drastisch afnemen of in het ergste geval (bij langdurige veranderingen) verdwijnen. De soort is zeer indicatief voor oud bos. Eenbloemig parelgras groeit ook wel eens buiten oud bos, maar dan betreft het gewoonlijk groeiplaatsen in houtkanten die een relict zijn van het vroeger op die plaats voorkomende bos. De soort wordt door mieren verspreid en kan blijkbaar een zaadbank vormen (GRIME & HUNT 1988).
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Status en bescherming
niet bedreigd
132-228 kwartierhokken
Exoot
Nee
Relaties
- is een waardplant voor:
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
