Bouwen aan groenexpertise

Framboos

Rubus idaeus

is een waardplant voor

Aardbeivlinder

is een waardplant voor

Groentje

Hoogte plant

Minimaal:
60cm
Maximaal
150cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

wit

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Het areaal van framboos ligt in de subarctische en gematigde zones van het noordelijk halfrond (Eurazië en Noord-Amerika). Naar het zuiden van haar areaal toe is de soort veel minder algemeen verspreid en vooral beperkt tot bergzones. In Wallonië is framboos zeer algemeen.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is framboos globaal algemeen. De soort is zeker minder algemeen dan dauwbraam en de verzamelsoort braam. Bovendien betreft het dikwijls tamelijk efemere populaties. Vooral in de Polders en in delen van de Vlaamse Zandstreek is framboos zeldzaam of ontbreekt ze. Frambozen, toen ‘hinnebesiën’ of ‘hinnebraemen’ genoemd, werden al veelvuldig in tuinen gekweekt tijdens de renaissance. Hoewel DODOENS (1554) ze bij ons niet in het wild zag groeien, bestaat er toch weinig twijfel over hun inheemse status, zoals blijkt uit archaeo-botanisch onderzoek. In de huidige tuinbouw worden heel wat hybriden van framboos en andere braamsoorten gekweekt. De meest bekende – en waarschijnlijk ook de oudste – is de Loganbes (Rubus loganobaccus).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Zaad:
vanaf juli tot augustus
Gebruik:
vruchten
geneeskrachtige planten
drachtplant voor bijen
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
phanerofyt
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
steenvrucht
Vruchtkleur:
rood, roze
Verbreidingswijze:
dieren (inwendig)
Verbreidingsstrategie:
zijdelingse vegetatieve voortplanting
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
SC
Grime-competitiewaarde:
5.00
Grime-stresswaarde:
5.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indifferent
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Maaigevoeligheid:
maai-intolerant/maaigevoelig
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Framboos is meestal een gemakkelijk herkenbare braamsoort. Net zoals de andere braamsoorten is zij tamelijk vormenrijk en kan ze hybriden vormen met gewone braam en dauwbraam. Die hybriden vormen de ondersectie Subidaei van de Rubus sectie Corylifolii (WEBER 1981). Deze eerder lichtminnende braamsoort groeit bij voorkeur op vochthoudende, maar zeker niet te natte, matig zure tot neutrale bodems met een goed verterende strooisellaag. Men treft ze aan op uiteenlopende bodemtypes, maar toch het meest op wat lichtere, zandige tot lemige bodems. Ze groeit langs bosranden en boswegen, of op open plekken en/of kapvlakten in het bos. Op deze laatste plaatsen komt ze vaak eerder kortstondig voor. De sturende factoren zijn lichtintensiteit en genoeg snel afbrekend organisch materiaal. In voldoende lichtdoorlatend valleibos, al dan niet met populier ingeplant, kunnen stabielere populaties ontstaan. Verder vindt men framboos meer dan eens in spoorwegruigten of in de omgeving van moestuinen, waar ze als klein fruit wordt geteeld.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1129-1856 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken