Bouwen aan groenexpertise

Gele monnikskap

Aconitum lycoctonum

Hoogte plant

Minimaal:
50cm
Maximaal
125cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
half schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
voedselarm

Bloeiperiode

Vanaf:
juni
Tot:
augustus

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
Areaal:

De verspreiding van gele monnikskap is beperkt tot Europa. De kern van het areaal situeert zich in Midden-Europa, met uitlopers naar West- en Zuid(oost)-Europa. Het oosten van België vormt zowat de westgrens van het areaal. In België treft men de soort aan in de Ardennen en in het Maasdistrict.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen werd ze voor 1972 aangetroffen in de Voerstreek, namelijk in 1967 aan de Berwijn te Moelingen en in 1952 aan de Gulp te Teuven. De soort is in Vlaanderen verdwenen en werd na 1967 niet meer waargenomen in de Voerstreek. Wel zijn er nog populaties aanwezig in de ruimere omgeving ten oosten van Voeren (richting Aken) of meer naar het noorden (Nederlands- Limburg).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
doosvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (obl.)
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Gele monnikskap is een soort van het Midden-Europees gebergte. Het is een forse plant die hier de voorkeur geeft aan vochtige bossen met een uitgesproken voedselrijke, basische bodem. Zo groeit ze in alluviale vlakten of aan de voet van hellingen waar het kwelwater zich verzamelt. Men vindt ze vaak in de schaduw.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
uitgestorven
Zeldzaamheid KFK-klasse:
0 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Bert Berten

Cursussen bij Inverde

Boeken