Groene bermzegge (Bleke en ijle bermzegge)

Groene bermzegge is een middelhoge tot hoge, gras- tot geelgroene, in dichte pollen groeiende plant met een korte, verhoutende wortelstok en hangende of opgerichte, driekantige bloeistengels. De onderste scheden zijn donkerbruin en vezelen. Niet-bloeiende scheuten vormen korte schijnstengels. De bloeiwijze is langer dan bij Gewone bermzegge en Dichte bermzegge, een halve tot twee decimeter lang, aan de voet onderbroken, met afstanden van minstens een centimeter tussen de onderste aren; de onderste zijas is soms vertakt. De schutbladen zijn priemvormig tot kafjesachtig; het onderste kan ook bladachtig zijn en buiten de bloeiwijze uitsteken. De vier tot acht aren zijn eivormig tot bolrond en bevatten onderaan vrouwelijke, tweestempelige bloemen, aan de top mannelijke bloemen. De urntjes zijn platbol, eirond, vier à vijf millimeter lang, glanzend groen, tenslotte bruinig, dunvliezig, aan de rugzijde zwak generfd, aan de voet wigvormig versmald, aan de top versmald in een kort tweetandige, op de rug gegroefde snavel. Vrij vaak treedt 's zomers nabloei op.

Groene bermzegge is een nogal variabele soort, die voorkomt in Zuid-, West- en Midden-Europa, noordwaarts tot Midden-Engeland en het Oostzeegebied, verder in het Atlasgebied, Zuidwest- en Midden-Azië en op enige eilanden in de Atlantische Oceaan. In Nederland is zij zeldzaam in Zuid-Limburg en zeer zeldzaam in de omgeving van Nijmegen; verder is zij op een paar verspreide plaatsen elders in het land aangetroffen.

Groene bermzegge is een zoomplant van droge, kalk- en stikstofrijke, lemige grond. Zij staat in licht tot matig beschaduwde bermen, aan bosranden, in holle wegen en dergelijke. Haar specifieke standplaatseisen zijn niet geheel duidelijk, evenmin als de oorzaak van haar sterke achteruitgang. De vegetaties waarin zij optreedt, zijn betrekkelijk soortenarm en haar gezelschap bestaat uit min of meer gewone soorten: aan bosranden bijvoorbeeld Schaduwgras (Poa nemoralis), Robertskruid (Geranium robertianum) en Geel nagelkruid (Geum urbanum), op zonniger en graziger plaatsen Gewone agrimonie (Agrimonia eupatoria); ook staat zij tussen of langs Braamstruiken (Rubus frutocosus agg.).