Bouwen aan groenexpertise

Engelse alant

Inula britannica

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Zilverschoongrasland (rbbzil)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
licht
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
nat
Max:
nat

Bloemkleur

geel

Bestuiving

insektenbestuiving
Areaal:

Het areaal in Europa strekt zich noordwaarts uit tot Zuid-Scandinavië. In het grootste deel van het Middellandse-Zeegebied ontbreekt de soort. In België is ze enkel bekend van de oevers van de Maas en de Samber. In Wallonië is ze zeer sterk achteruitgegaan door regularisatie van de rivieroevers (LAWALRÉE & DELVOSALLE 1969). Ook in Noord-Frankrijk, met een sterk afgenomen verspreiding in de Maas- en Saône-vallei, is de soort sterk bedreigd (GREVILLIOT & MULLER 2002).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is Engelse alant uiterst zeldzaam. De soort komt enkel langs de oevers van de Grensmaas voor. De zware achteruitgang die stroomopwaarts van Maastricht langs de Maas werd vastgesteld, blijft voorlopig achterwege in Vlaanderen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Herfst tot Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
polygaam
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vochtige standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodems
Maaigevoeligheid:
maaigevoelig/matig tolerant
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
vochtige freatofyt (fac.)

Engelse alant is in Vlaanderen een soort van natte ruigten en overstromingsgraslanden langs de oevers van de Grensmaas. Ze groeit er overwegend in ruige vegetaties op slibafzettingen met vrij banale soorten als gele lis, harig wilgenroosje, grote kattenstaart, scherpe zegge en grote engelwortel (VAN LOOY et al. 2002). Engelse alant is, samen met heksenmelk, aspectbepalend in frequent overstromende graslanden op zandige oevers. Die standplaatsen zijn sterk beperkt door bedijking. Engelse alant is wijdverspreid in de gematigde zones van Europa en Azië. In tegenstelling tot wat zowel de Nederlandse als de wetenschappelijke naam suggereert, komt de soort van nature niet voor op de Britse Eilanden.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1-17 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Wouter Van Landuyt, Kris Van Looy
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken