Plasberm

Aanleg van plasbermen kan vanaf een taludhelling van 12/4, maar het talud van een paaiplaats heeft bij voorkeur een helling van 30/4. Is het talud boven de plasberm begroeid, dan mag deze helling niet steiler zijn dan 12/4, vermits de begroeiing anders de plasberm te veel beschaduwt. Een onnatuurlijke grote (>20 cm) of frequente fluctuatie in de waterstand (vooral in het groeiseizoen) belemmert de ontwikkeling van de vegetatie in de plasberm en is nadelig voor de ontwikkeling van de vispopulatie. Noch in het voorjaar, noch in de zomer mogen de plasbermen droog komen te staan, omdat tijdens de periode van maart tot september de vis paait en het broed opgroeit. De plasbermen moeten 50 tot 10 cm onder het gemiddelde waterpeil worden uitgegraven. In deze zone kunnen verlandingsvegetaties ontwikkelen (Riet, Lisdodde, Liesgras) of worden aangeplant. Een stilwater-zone kan gecreëerd worden door het aanleggen van een vooroever, een constructie die vóór de plasberm in het water wordt geplaatst om golfslag tegen te houden. De vooroever kan bestaan uit een houten palenrij, een houten palenrij met takkenbundels of wiepen, of een dam gevormd door erosiewerende kokosrollen. De optimale breedte van een plasberm ligt tussen de 2 m en de 5 m en de waterdiepte bedraagt maximaal 50 cm. Een biodegradeerbaar geotextiel kan het talud achter de constructie tegen erosie beschermen. Het geotextiel heeft een tijdelijke oeverbeschermende functie die wordt overgenomen door de oevervegetatie. Deze tekst is gebaseerd op de cursus Visstandbeheer van Bos en Groen.