Valse kamille

Valse kamille is een lage, soms middelhoge, doorgaans eenjarige, zelden kortlevend-overblijvende plant, die van de voorzomer tot de herfst in bloei te vinden is. Zij verspreidt geen opvallende geur. Anders dan bij Stinkende kamille is de gehele bloembodem, ook de basis van het kegeltje, met stroschubben bezet. Deze zijn lancetvormig, alleen in het midden groenig, aan de rand vliezig, aan de top plotseling in een stekelpunt versmald. Het nootje is min of meer vierkantig met in de lengterichting tien gladde ribben. De brede top van het nootje vertoont een vrij grote holte, die de aanhechtingsplaats van de bloemkroon markeert. Meestal sterft de plant na de vruchtzetting af, maar soms blijft een rozet in leven en groeit na overwintering tot een nieuwe plant uit.

Valse kamille is vermoedelijk van Zuid-Europese oorsprong. Als cultuurvolger heeft zij zich gevestigd in bijna heel Europa en in delen van Zuidwest- en Oost-Azië en Noord-Amerika; ook is zij op enige plaatsen op het zuidelijk halfrond aangetroffen. In Nederland is zij blijkens archeologisch onderzoek zeker sinds de romeinse tijd aanwezig. Hoewel zij sterk is achteruitgegaan, is zij plaatselijk nog vrij algemeen op zandgronden in Gelderland, Utrecht en Noord-Brabant; in de rest van het land is zij zeldzaam.

Tot voor kort was Valse kamille in de eerste plaats een akkerplant, vooral een bewoner van graanakkers. Zij groeit op allerlei bodemsoorten, variërend van matig zuur tot kalkrijk en van voedselarm tot voedselrijk, met een voorkeur voor lichte, matig droge grond (zand, leem, löss, krijt, zandige klei). Op relatief stikstofarme bodem lijkt zij beter met het graan te kunnen concurreren; de rijkste bloei schijnt echter op stikstofrijke en tevens kalkarme grond op te treden. Op braakliggend terrein kan Valse kamille uitbundig tot ontwikkeling komen, vroeger op onbebouwd akkerland en tegenwoordig soms op bouwterreinen. Ook in omgewerkte bermen treedt zij wel op. Valse kamille komt dikwijls samen voor met Knopherik (Raphanus raphanistrum) en diverse soorten van de geslachten Klaproos (Papaver), Ereprijs (Veronica), Vergeet-mij-nietje (Myosotis) en Wikke (Vicia).

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1991 (deel 4)