Valse zandzegge

Valse zandzegge is een middelhoge tot hoge, tamelijk vroeg bloeiende Zegge, die vaak schaars bloeit en kenmerken vertoont die tussen die van Trilgraszegge en Zandzegge in liggen. In vergelijking met Trilgraszegge onderscheidt Valse zandzegge zich door grotere, ongeveer vijf millimeter lange urntjes die duidelijk generfd zijn en vrijwel net zo gevleugeld als bij Zandzegge. Ten opzichte van Zandzegge verschilt Valse zandzegge doordat vaak een deel van de aren gekromd is en doordat de kafjes bleker zijn, strokleurig van tint en korter dan het rijpe urntje. De bladeren van de schijnstengels kunnen tot een meter lang worden en hangen boogvormig over.

Valse zandzegge komt voor in verspreide delen van noordelijk en westelijk Midden-Europa. In Nederland is zij zeldzaam maar kan lokaal in grote hoeveelheden worden aangetroffen, met name langs de hoge randen van rivierdalen — vooral in Noord-Limburg, langs de Oude IJssel en aan de zuidrand van de Utrechtse Heuvelrug —, op de Veluwe en in de binnenste delen van de Hollandse duinen. De plant groeit in lichte Eiken- en Dennenbossen op droge, zure, kalkloze zandgronden en vormt vaak dichte haarden die soms hectaren beslaan. Soms komt zij ook voor in open heidegebieden. Hoewel Valse zandzegge in voedselarme omgevingen staat, groeit zij op plekken met een iets verhoogde voedselrijkdom, zoals bosaanplantingen op voormalig bouwland, langs bermen, in de buurt van vuilstorten of voederplaatsen.

Wie zich vanaf de bron van bemesting het bos in beweegt, kan achtereenvolgens Grote brandnetel (Urtica dioica), Bramen (Rubus fruticosus agg.) en Stekelvarens (Dryopteris spp.) tegenkomen, gevolgd door Valse zandzegge in gezelschap van Bochtige smele (Deschampsia flexuosa). Deze laatste soort beheerst verder bosinwaarts de ondergroei.

© E.J. Weeda, Nederlandse Oecologische flora, IVN, 1994 (deel 5)