De inbouwhaard of inzetkachel is zo ontworpen dat hij past in een nis. Dit type kachel wordt vaak gebruikt om in te bouwen in de nis van een bestaande schouw. Ze beschikt over een verbrandingskamer en een deur die bij werking gesloten is. Deze deur heeft een raam om te kunnen genieten van de vlammen. Wanneer men dit toestel inbouwt in een nis aan een buitenmuur (in oude huizen is daar vaak de schouw gelegen) gaat er meer warmte verloren dan met een toestel dat vrij staat. Het toestel zomaar inbouwen en aansluiten op een oude gemetselde schouw gaat meestal niet goed.  De schoorsteen is te groot en vaak te koud om goed te functioneren. Zeker als de buitenmuur niet goed is geïsoleerd.

Een voorzetkachel is een kachel die vrij staat en dus niet is ingebouwd. Hierdoor kan deze beter zijn warmte afgeven aan de omgeving. Ze zijn daarom meestal efficiënter in warmte af te geven dan inbouwhaarden.

Een open haard bevat een verbrandingskamer die niet kan worden afgesloten. Ook zijn er geen voorzieningen om de lucht te laten circuleren en goed warmte af te geven. Een open haard verbruikt zeer veel hout om maar weinig wamte af te geven. Open haarden stoten zeer veel fijn stof uit via de schoorsteen maar vaak ook in huis. Open haarden zijn een verouderde techniek die je niet meer gebruikt.

Warmte-accumulerende houtkachels slaan de warmte die geproduceerd wordt op in vast materiaal. Zo wordt bij speksteenkachels de warmte opgeslagen in de spekstenen. Bij tegelkachels met kleitegels gebeurt dat in de kleitegels.