Bloedzuring
Rumex sanguineus
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
60cm
Maximaal
120cm
Licht
Min:
schaduw
Max:
licht
Voedsel
Min:
matig voedselrijk
Max:
matig voedselrijk
Bloeiperiode
Vanaf:
juni
Tot:
juli
Vocht
Min:
vochtig
Max:
vochtig
Bloemkleur
bloemdek ontbreekt
Bestuiving
windbestuiving
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Het areaal van bloedzuring heeft zijn zwaartepunt in West- en Midden-Europa. In het noorden loopt het door tot Zuid-Scandinavië, in het oosten tot West-Rusland. Naar het zuidwesten en, in mindere mate, naar het zuidoosten toe verbrokkelt het areaal. Via de Kaukasus reikt het areaal tot Klein-Azië en Noord- Iran. Bloedzuring is ook inheems in Noord-Afrika. In Noord- en Zuid-Amerika is de soort lokaal ingeburgerd. Ze komt verspreid over heel België voor.
Verspreiding in Vlaanderen:
In Vlaanderen is bloedzuring globaal algemeen. Ze komt het meest voor in de valleibossen van de Leemstreek. Minder frequent komt ze voor langs de Grensmaas en in de lemiger delen van de Kempen en – vooral – van de Zand- en Zandleemstreek. Ten slotte vindt men ze ook wel langs de binnenduinrand aan de Westkust. In vergelijking met de eerste karteerperiode is er, zeker in het westelijke deel van Vlaanderen, een beduidende toename. Anderzijds is het opmerkelijk dat op flink wat plaatsen waar de soort in de vorige karteerperiode werd waargenomen, ze nu niet meer teruggevonden is. Vermoedelijk ligt het werkelijke aantal vindplaatsen hoger dan het gekarteerde: in het voorjaar is het immers niet altijd mogelijk de soort te onderscheiden van kluwenzuring.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
behoudt kiemkracht op lange termijn (zaden overleven op zijn minst 5 jaar, en vaak langer).
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
hemicryptofyt
tweeslachtig
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
wind
water
dieren (uitwendig)
een overblijvende zaad - of sporenbank
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Milieu
3.33
3.33
tussen schaduwplanten en half-schaduwplanten
indicator van vochtige tot natte standplaatsen, maar ook bestand tegen overstromingen
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
stikstofrijke bodems
smalle amplitude
vochtige freatofyt (fac.)
Habitat
Van bloedzuring bestaat een anthocyaanrijke vorm met paarsrode bladnervatuur en bladsteel, die vooral bij de jonge bladeren goed zichtbaar is. Normaal zijn de bladnerven groen. Planten met 'bloedrode' nerven worden als bladgroente gekweekt: men vindt ze wel eens verwilderd in de buurt van moestuinen. Bloedzuring groeit gewoonlijk in niet te donker vallei- en bronbos op een vochtige tot natte, lemig-kleiige tot zandig-kleiige, humeuze en voedselrijke bodem. Het is een halfschaduwplant die zonnige standplaatsen schuwt. Qua zuurgraad heeft de soort een voorkeur voor vrijwel neutrale tot licht kalkrijke bodems. Langs natte bospaden kan men deze zuring soms in grote aantallen aantreffen op plekken waar de ondergrond door betreding sterk verdicht is. Buiten het bos komt de soort eerder zelden voor, nog het meest langs wat bredere houtkanten of in ruderale vegetaties langs wegen op gecompacteerde natte gronden.
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Status en bescherming
niet bedreigd
730-1128 kwartierhokken
Exoot
Nee
Relaties
- is een waardplant voor:
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
