Bouwen aan groenexpertise

Gele morgenster

Tragopogon pratensis

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke glanshavergraslanden (6510_hu)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Soortenrijke glanshaverhooilanden met Grote pimpernel (6510_hus)

Hoogte plant

Minimaal:
20cm
Maximaal
90cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juli

Vocht

Min:
droog
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

bijen, hommels e.a.
vliegen, zweefvliegen e.a.
kevers
Areaal:

Gele morgenster is een soort van Europa en West-Azië. In België is ze vrijwel overal algemeen, met uitzondering van de zuurste gebieden (Kempen en Ardennen).

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is gele morgenster globaal een algemene soort. Er zijn weinig noemenswaardige verschuivingen in de verspreiding opgetreden in de tweede karteringsperiode.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
vergankelijk (zaden overleven zelden langer dan één jaar).
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Verbreidingsstrategie:
een groot aantal wijd-verspreide zaden of sporen
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
CR/CSR
Grime-competitiewaarde:
4.17
Grime-stresswaarde:
1.67
Grime-ruderaliteitswaarde:
4.17
Ellenberg licht:
half-lichtplanten
Ellenberg vocht:
indicator van droge tot matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
zwakke zuurindicator tot zwakke base-indicator
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Maaigevoeligheid:
matig/redelijk maaitolerant
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak basisch

In de Belgische flora worden drie ondersoorten onderscheiden: de algemene subsp. pratensis en de zeldzamere subsp. minor. Op één plaats is ook subsp. orientalis gevonden. De verspreiding van de ondersoorten is weinig bekend. Gele morgenster is een soort van licht ruderale graslanden op droge tot vochtige, matig voedselrijke, iets kalkhoudende tot kalkrijke bodems. Subsp. minor wordt in de Nederlandse literatuur (SCHAMINÉE et al. 1996) beschouwd als kenmerkend voor bepaalde types droog duingrasland, maar in Vlaanderen komt de soort ook in glanshaverhooiland in de Polders frequent voor. De ecologische voorkeur van de ondersoort verdient echter nader onderzoek.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
# planten per m²:
6
Aanplanten:
in groepen van 3 tot 10 of zaaien
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1129-1856 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Arnout Zwaenepoel
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken