Bouwen aan groenexpertise

Lievevrouwebedstro

Galium odoratum

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

Hoogte plant

Minimaal:
15cm
Maximaal
30cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
half schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
mei
Tot:
juni

Vocht

Min:
vochtig
Max:
vochtig

Bloemkleur

wit

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Lievevrouwebedstro komt voor in een groot deel van West- en vooral Midden-Europa. Meer naar het zuiden is de soort een stuk zeldzamer. Zo ontbreekt ze over het grootste deel van het Iberisch Schiereiland en in het grootste deel van Griekenland. In het noorden reikt het areaal bijna tot Midden-Scandinavië. Zuidoostelijk en oostelijk loopt het door tot in de Balkan en de Oeral. Verder komt de soort voor in Klein-Azië en in Noord- Afrika (Atlasgebergte). In Wallonië komt de soort vooral voor in Lotharingen, en is ze zeldzamer in het Maasdistrict en de Ardennen. In het Brabants district is ze zeldzaam. Het natuurlijke areaal van lievevrouwebedstro is in Vlaanderen vrij beperkt: de Voerstreek, enkele plaatsen in de Leemstreek van zuidelijk Oost-Vlaanderen en het zuiden van Vlaams-Brabant. In de Leemstreek is het trouwens niet altijd duidelijk of het om oorspronkelijk wilde populaties gaat. Vaak gedraagt de soort zich als een stinsenplant, bv. in landgoederen en in (vroegere) bedevaartsoorden. Op tal van plaatsen is de soort te beschouwen als een verwilderde tuinplant. Mogelijk wordt dit soort vondsten tijdens het inventariseren nu regelmatiger genoteerd dan vroeger.

Verspreiding in Vlaanderen:

Zeker al sinds de Middeleeuwen wordt lievevrouwebedstro in Vlaanderen op talrijke plaatsen gekweekt omwille van de medicinale, aromatische en rituele eigenschappen en de sierwaarde. Omdat ze zo goed ruikt (cumarinegeur) en volgens sommigen zelfs insecten verdrijft, werd de soort ooit als strooisel over de vloeren van woningen uitgespreid en in linnenkasten gelegd. De plant wordt ook in alcoholische dranken verwerkt als meidrank (Maitrank).

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
vergankelijk (zaden overleven zelden langer dan één jaar).
Kiemperiode:
vanaf Late winter tot Voorjaar
Gebruik:
geneeskrachtige planten
kruiden, specerijen en aromatische gewassen
siergewassen
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
10cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Mycorrhizen:
26-74% van de waarnemingen infectie met blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Jarigheid:
meerjarig
Vruchttype:
splitvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
dieren (uitwendig)
regenwater
Verbreidingsstrategie:
zijdelingse vegetatieve voortplanting
seizonale verjonging met behulp van zaden
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
SC/CSR
Grime-competitiewaarde:
4.17
Grime-stresswaarde:
4.17
Grime-ruderaliteitswaarde:
1.67
Ellenberg licht:
tussen diepe schaduwplanten en schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indicator van matig vochtige standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen matige zuurindicator en zwakke zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum basisch tot maximum basisch

Lievevrouwebedstro is een schaduwplant die in Vlaanderen van nature voorkomt in loofbos met een door beuk gedomineerde boomlaag. De soort komt voor op neutrale tot kalkhoudende bodems met een goed verterende strooisellaag, d.w.z. in parelgras-beukenbos. Men vindt er de soort op vochthoudende, lemige bodems, al dan niet met krijtbijmenging. Aangezien dat bostype in Vlaanderen erg weinig voorkomt, zijn de natuurlijke standplaatsen van lievevrouwebedstro eerder beperkt. De soort komt vaak verwilderd voor in de buurt van tuinen en parken, of op plekken waar tuinafval werd gedeponeerd. Bovendien werd ze ook wel eens als rituele plant in bossen aangeplant, in de omgeving van boskapellen en Mariaoorden. Op dergelijke plekken kan de soort zich als stinsenplant handhaven.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Sieber codes:
B2
BR2
GB2
# planten per m²:
10
Aanplanten:
In groepen van 10 tot 20
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
60-131 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Paul Van den Bremt
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken