Bouwen aan groenexpertise

Smalle stekelvaren

Dryopteris carthusiana

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

is een indicator van een goede toestand voor

Natura 2000: Essen-Eikenbossen zonder Wilde hyacint (9160)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Eiken-Beukenbossen met Wilde hyacint en Parelgras-Beukenbossen (9130)

is een indicator van een goede toestand voor

Natuurstreefbeeld: Essen-Eikenbossen zonder Wilde hyacint (9160)

Hoogte plant

Minimaal:
30cm
Maximaal
80cm

Licht

Min:
schaduw
Max:
lichte schaduw

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
september

Vocht

Min:
vochtig
Max:
nat

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Smalle stekelvaren is een holarctische soort met in haar areaal twee duidelijke zwaartepunten: één in Atlantisch Europa, Midden- en Noord-Europa, uitlopend tot in zuidelijk Siberië, en een tweede in noordelijk Amerika. Vlaanderen ligt vrij centraal in het Europese deel van het areaal. De soort is in Wallonië even algemeen als in Vlaanderen.

Verspreiding in Vlaanderen:

Smalle stekelvaren is in Vlaanderen zeer algemeen. Dat ze duidelijk meervoorkomt in de Kempen en minder in de Duinen, de Polders en de Zanden Zandleemstreek heeft wellicht te maken met het grotere bosareaal en dus met de betere milieuomstandigheden voor de soort in de Kempen. Er is geen significante af- of toename vast te stellen. Op plaatsen waar smalle stekelvaren en kamvaren samen groeien, komt dikwijls ook hun bastaard (D. x uliginosa) voor. Die tetraploide hybride is morfologisch intermediair tussen beide oudersoorten. Waar smalle stekelvaren en brede stekelvaren samen groeien kan dikwijls ook hun tetraploïde bastaard (D. x deweveri) gevonden worden. Deze bastaarden zijn morfologisch intermediair tussen de oudersoorten en kunnen ervan onderscheiden worden door de nauwelijks ontwikkelde sporen en door karyologisch onderzoek.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaad:
vanaf juli tot september
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
10cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
sporenplant
Vruchttype:
sporen
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
half-schaduwplanten
Ellenberg vocht:
indifferent
Ellenberg pH:
tussen zuurindicator en matige zuurindicator
Ellenberg voedselrijkdom:
stikstofarme bodems
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
duinfreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zuur tot maximum zwak zuur

Smalle stekelvaren is in Vlaanderen hoofdzakelijk een soort van oudere bossen op veeleer vochtige, voedselarme tot matig voedselrijke, eerder zure bodems. Ook op meer open plaatsen, zoals in laagveenmoerassen, in elzenbroekbossen, op kapvlakten of langs waterlopen kan de soort vrij algemeen zijn.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1857-3183 kwartierhokken
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Ronnie Viane
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken