Na een bepaalde (successie)tijd zal de soortensamenstelling en het aandeel van de verschillende soorten t.o.v elkaar niet veel meer wijzigen. We hebben dan een stabiele situatie, de climaxvegetatie. In België is dit op bijna alle plaatsen loofbos.

Veel soorten zijn bedreigd in hun voortbestaan en het is niet altijd duidelijk wat moet gedaan worden om ze te behouden. Dikwijls hebben de maatregelen geen effect en blijft de soort het slecht doen. Het kan dan een goed idee zijn een soortbeschermingsplan op te stellen. Wetenschappers pluizen dan van naaldje tot draadje uit waarom die soort bedreigd is, wat ze nodig heeft om te overleven en hoe we de bescherming praktisch kunnen aanpakken. Het is te beschouwen als een handleiding of receptenboek met wetenschappelijk onderbouwde praktische tips. Helaas zijn er in Vlaanderen nog niet zoveel plannen verschenen. De tien huidige plannen omvatten 9 gewervelden soorten(groepen) en 1 ongewervelde. Het zijn met name de das, adder, vroedmeesterpad, boomkikker, hamster, vleermuizen, kleine modderkruiper, beekprik, rivierdonderpad, gentiaanblauwtje, paling, nachtzwaluw, bruine vuurvlinder, waterrietzanger, knoflookpad, vuursalamander, bruine eikenpage, heivlinder en kleine rietgans.

Hoewel met redelijk wat van deze plannen weinig is gebeurd, is het idee meegenomen in het nieuwe soortenbeschermingsprogramma, waarvoor de overheid zichzelf engageert om ze uit te voeren.