Een bos is doorgaans zodanig groot dat het handig is om het in kleinere eenheden te verdelen zodat het beheer overzichtelijk blijft. Zo'n eenheid is een flinke verzameling bomen die men bosbestand noemt. In een bosbestand wordt dan een bepaald beheer gevoerd, bijvoorbeeld verzorgen van jong bos, dunnen of eindkap.

Bosbeheer is een werk van lange adem en daarom is het best om neer te schrijven welke kant het op moet met het bos. Immers boomke groot, planterke dood. Dus om het bosbeheer over meerdere generaties bosbeheerders doelgericht te maken, wordt een bosbeheerplan opgesteld. Daarin wordt vastgelegd wat de visie op lange termijn is en wat daarvoor in de volgende 10-20 jaar in het bos moet gebeuren. Uiteraard kan zo'n plan onderweg bijgestuurd worden, want bosbeheer is nooit helemaal voorspelbaar.

De boniteit is een maat voor de groei van een bosbestand van een bepaalde boomsoort. Zo kan men bijv. spreken van Beuk boniteit 1 of Grove den boniteit 2. Deze groei hangt af van de boomsoort, de standplaats, het ziekteverleden van het bestand en ook van de standplaatsgeschiktheid van het genetisch materiaal.