Buntgras
Corynephorus canescens
Infofiche
Hoogte plant
Minimaal:
10cm
Maximaal
35cm
Licht
Min:
licht
Max:
volle zon
Voedsel
Min:
voedselarm
Max:
voedselarm
Bloeiperiode
Vanaf:
juni
Tot:
juli
Vocht
Min:
droog
Max:
droog
Bloemkleur
bloemdek ontbreekt
Bestuiving
windbestuiving
Verspreiding (Atlas Flora 2006)
Het areaal van buntgras omvat grote delen van West- en Midden-Europa. Op het Iberisch Schiereiland strekt het areaal zich uit over Portugal en Noordwest-Spanje. Ten noorden van de Pyreneeïn loopt het areaal over Frankrijk, België en Nederland naar Noord-Duitsland, Denemarken, Polen en de Balti- sche Staten. Op de Britse Eilanden en in Bretagne is de soort erg zeldzaam, evenals in Noord- en Zuid-Europa. In Wallonië is de soort zeldzaam, met een paar concentraties van vindplaatsen in de Leemstreek en in Lotharingen.
Verspreiding in Vlaanderen:
In Vlaanderen, waar de plant vrij algemeen is, ligt het hoofd- verspreidingsgebied in de Kempen. Een ander belangrijk gebied zijn de Duinen van de Westkust. Verder kan buntgras aangetroffen worden in het gebied van de Noord-Vlaamse dek- zandrug en plaatselijk langs de Schelde en de Dijle. Buntgras gaat in Vlaanderen achteruit. Dat is vooral opvallend in de Kempen en in het gebied van de Noord-Vlaamse dekzandrug. Door het verdwijnen van zandige bermen langs wegen of het volledig dichtgroeien ervan met hoog opgaande grassen, is buntgras uit grote delen van het landelijke gebied verdwenen. Enkel in grote heidegebieden met actief stuifzand en langs de Westkust (op de ontkalkte duinen) houdt de soort goed stand.
Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Beschrijving
Kiemperiode:
vanaf Direct
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
20cm
hemicryptofyt
tweeslachtig
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
wind
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Milieu
0.00
0.00
lichtplanten
indicator van zeer droge tot droge standplaatsen
zuurindincator
zeer stikstofarme bodem / stikstofarme bodem
Maaigevoeligheid:
maaigevoelig
smalle amplitude
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur
tot maximum zwak zuur
Habitat
Buntgras is een pionier van stuivende, droge, kalkarme of ontkalkte, zure zandgronden, zonder of met een geringe hoeveelheid organisch materiaal. De stuivende duinen van het binnenland, in heiden of langs rivieren, vormen in Vlaanderen het optimale milieu. Daar is buntgras, samen met zandzegge, een van de belangrijkste vaatplanten die stuifzanden koloniseren. Eens het stuifzand geheel vastgelegd is, kan het gras nog een tijd in de droge heide, het grasland of het jonge bos aanwezig blijven. Overstuiving wordt goed verdragen. Bij erosie kan de plant afsterven en moet ze opnieuw uit zaad kiemen. Aan de kust staat buntgras in duinen met een oppervlakkig ontkalkte bodem.
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Status en bescherming
bijna bedreigd
354-729 kwartierhokken
Exoot
Nee
Relaties
- is een waardplant voor:
- is een kenmerkende soort voor:
- is een indicator van een goede toestand voor:
- Natura 2000: Droge heide op jonge zandafzettingen (2310)
- Natuurstreefbeeld: Open graslanden op landduinen, subtype buntgras (2330_bu)
- Natuurstreefbeeld: Open graslanden op landduinen, subtype dwerghaver (2330_dw)
- Natuurstreefbeeld: Droge heide op jonge zandafzettingen (2310)
- Natuurstreefbeeld: Soortenrijk struisgrasland met vrij algemene soorten (rbb_ha)
Samenwerking en referenties
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Geert De Blust
Referenties
-
Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.
Cursussen en boeken
-
Bomenwijzer
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
-
-
Test jezelf
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.
