Bouwen aan groenexpertise

Gewoon reukgras

Anthoxanthum odoratum

Reukgras is een lage tot middelhoge, soms hoge maar dan ijle, verspreid behaarde, overblijvende plant, die bloeit van het midden tot het eind van de lente.

Beheer:

Vanouds is Reukgras in de eerste plaats een bewoner van hooilanden en hooiweiden op matig droge tot vrij vochtige grond. Matige betreding en enige beweiding verdraagt het goed, maar het verdwijnt bij sterke bemesting en in het algemeen bij intensief bodemgebruik door moderne landbouw. Voor het natuurbeheer is het een zeer positieve eerste indicatorsoort die zich snel doorheen percelen kan uitbreiden. Graslanden waarin Gewoon reukgras zich uitbreidt zijn zonder twijfel op weg naar een hogere biodiversiteit.

is een waardplant voor

Krasser

is een waardplant voor

Hooibeestje

is een waardplant voor

Bruin zandoogje

Hoogte plant

Minimaal:
10cm
Maximaal
80cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
voedselarm
Max:
matig voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
april
Tot:
juni

Vocht

Min:
droog
Max:
nat

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Het areaal van gewoon reukgras ligt in Europa, gematigd Azië, Noord-Afrika en Macaronesië. De plant is ingeburgerd in grote delen van Noord-Amerika. Thans is het een subkosmopolitische soort, die voorkomt in zowat alle gematigde streken van de wereld. In België is ze nog bijna overal zeer algemeen tot vrij algemeen.

Verspreiding in Vlaanderen:

In Vlaanderen is gewoon reukgras uiterst algemeen, maar de soort heeft wel een sterk negatieve trendindex. Enkel in de Polders is ze zeldzaam. In intensieve landbouwstreken is de soort grotendeels teruggedrongen tot de randen van de percelen.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op korte termijn (zaden overleven langer dan één jaar, maar gewoonlijk minder lang dan 5 jaar).
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
zomergroen
Worteldiepte:
10cm
Levensvorm:
hemicryptofyt
Mycorrhizen:
Blaasvormige-'arbuscular' mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Verbreidingsstrategie:
seizonale verjonging met behulp van zaden
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
SR/CSR
Grime-competitiewaarde:
1.67
Grime-stresswaarde:
4.17
Grime-ruderaliteitswaarde:
4.17
Ellenberg licht:
indifferent
Ellenberg vocht:
indifferent
Ellenberg pH:
matige zuurindicator, op sterk zure tot zwak basische bodems
Ellenberg voedselrijkdom:
indifferent
Maaigevoeligheid:
redelijk maaitolerant
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt
Zuurtegraad bodem:
minimum zwak zuur tot maximum zwak zuur

Gewoon reukgras groeit in graslanden, maar heeft daarbinnen een vrij brede ecologische range. De soort komt op de meeste bodemtypes voor en is vrij tolerant voor wat betreft het vochtgehalte van de bodem. Alleen op zware kleibodems is ze uitgesproken zeldzaam. Brakke milieus worden eveneens gemeden. In halfnatuurlijke omstandigheden kon de soort tot het begin van de twintigste eeuw in principe dan ook ongeveer overal voorkomen, met uitzondering van delen van de Polders. Tegenwoordig is het vooral de bemestingsgraad die bepaalt in welke mate gewoon reukgras nog in de graslanden voorkomt. Uit het landbouwareaal is gewoon reukgras voor een belangrijk deel verdreven, maar in wegbermen is het nog steeds een wijdverspreide soort, hoewel ze nog maar zelden de bermvegetatie domineert.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
> = 3184 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Arnout Zwaenepoel
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw

Cursussen bij Inverde

Boeken