Schapenzuring is onze kleinste zuringsoort en wordt meestal niet hoger dan 30 cm. Deze zuringsoort is goed te herkennen aan zijn spiesvormige bladeren. De voetslippen onderaan het blad wijzen naar buiten, soms ontbreken ze. Verder heeft deze soort zoals de meeste zuringen groen tot roodachtige bloemen en vruchten. Schapenzuring is een tweehuizige plant en heeft alleen mannelijke of alleen vrouwelijke bloemen.
Verwarring mogelijk met
Een forse Schapenzuring kan je verwarren met een Veldzuring. Maar de bladeren zijn onderaan vrij smal en hebben vaak een opvallende spiesvormige voet. De slippen van deze spiesvormige voet wijzen naar buiten dit is bij bij Veldzuring niet het geval
Schapenzuring is een indicator van vrij zure droge voedselarme omstandigheden. Waar je deze soort vindt kan je op zoek gaan naar soorten van vrij schrale natuur zoals droge heischrale graslanden, struisgraslanden of droge heide. Deze schrale vegetaties worden beheert door begrazing met schapen (vandaar ook de naam schapenzuring) of één keer per jaar of minder (voor heide maar om de 7 tot 15 jaar) te maaien.
Oorspronkelijk komt schapenzuring voor in vrijwel geheel Europa, West-Azië en Noord-Afrika. Tegenwoordig is de soort in zowat alle hoeken van de wereld wel ergens te vinden. Zo heeft ze bijvoorbeeld een groot deel van Noord-Amerika veroverd.
In Vlaanderen is schapenzuring bijna overal een gewone verschijning. Enkel in de Polders en in mindere mate in de Leemstreek voelt ze zich niet zo thuis.
Schapenzuring is een soort van vrij droge en schrale, meestal wat zuurdere bodems. Ze is te vinden in een breed gamma aan biotopen zoals korte graslanden, kapvlakten, bosranden of akkerranden, dikwijls op verstoorde bodems.
Ga op zoek naar één of meerdere bomen die voldoen aan jouw criteria.
Wat weet jij over natuur, natuurbeheer en -beleid? Een overzicht van onze populairste testen.