Randeffecten zorgen ervoor dat in een bepaalde zone vanaf de rand van een bepaald gebied of habitattype de levensomstandigheden afwijken van deze in de kern van het gebied. Het ontbreken van bepaalde typische kenmerken van een habitat in deze randzone, zorgt ervoor dat sommige soorten zich er niet thuis voelen.

Er zijn verschillende manieren om fosfor in de bodem te meten. Bij de P-_Olsen methode wordt via een natriumbicarbonaatoplossing de fosfor die in de bodem zit in oplossing gebracht en gemeten. In Vlaanderen drukken we de P-concentratie meestal uit in mg P/kg droge bodem. Uit een vergelijkend onderzoek blijkt dat de Olsen-methode zowel op aangezuurde als op basische gronden het beste correleert met de hoeveelheid fosfor die beschikbaar is voor planten, de biobeschikbare fosfor.

Bij het uitvoeren van een natuurbeheerplan worden de doelen geformuleerd op basis van natuurstreefbeelden. Om te weten of een natuurstreefbeeld / habitat goed ontwikkeld is, wordt gebruik gemaakt van LSVI-tabellen. Waarbij LSVI staat voor Locale Staat van Instandhouding. De LSVI-tabellen lijsten bepaalde criteria op om de kwaliteit in te schatten, één van de criteria is de aanwezigheid van bepaalde sleutelsoorten. De aanwezigheid van voldoende LSVI-sleutelsoorten is één van de kenmerkend van een goed ontwikkeld habitat. Naast LSVI-sleutelsoorten zijn er nog andere kenmerken die in orde moeten zijn voor een goede locale staat van instandhouding. Voorbeelden zijn de afwezigheid van invasieve exoten of structuurkenmerken zoals de gelaagdheid. 

Plenterslag is een kleinschalige bosbouwtechnieken waarbij door middel van kapbeheer wordt ingegrepen om een meer natuurlijke soortensamenstelling (een mozaïekstructuur) en een verjonging van het bosbestand te bekomen. Bij plenterslag worden individuele bomen of zeer kleine zones (maximum 0,3 ha) gekapt om het bosecosysteem te verjongen. Een vooropgestelde diameterverdeling wordt over het gehele bestand nagestreefd. De ontstane open plekken vormen kleine verjongingseenheden. In een plenterslagstructuur staan bomen van verschillende leeftijden individueel gemengd. In een dergelijk systeem kunnen zich enkel schaduwboomsoorten verjongen.

Femelslag is een kleinschalige bosbouwtechniek waarbij door middel van kapbeheer wordt ingegrepen om een meer natuurlijke soortensamenstelling (een mozaïekstructuur) en een verjonging van het bosbestand te bekomen. Bij femelslag worden groepjes van bomen of vlekken gezamenlijk gekapt. De ontstane open plekken vormen kleine verjongingseenheden. In een femelslagstructuur zullen de bomen van dezelfde leeftijd gegroepeerd staan. De oppervlakte van deze vlekken varieert van 0,3 tot 1 ha en dit leidt uiteindelijk tot een mozaïekstructuur in het bos.

De zichtdiepte is de diepte tot waar licht doordringt in het water. Het is een maat voor de helderheid van het water en een belangrijke maatstaf voor de groei van wortelende waterplanten.