Om het inkuilen van maaisel in moeilijkere omstandigheden (te nat, risico op slechte bewaring en boterzuur) toch te laten slagen wordt in de landbouw beroep gedaan op zogenaamde inkuiladditieven. In het interregproject GrasGoed werd gekozen voor een additief met zowel extra melkzuurbacteriën (voor een snelle verzuring) als azijnzuurbacteriën (tegen broei, schimmelvorming en boterzuurbacteriën). Inkuiladditieven met toegevoegde enzymes zijn niet gewenst omdat het niet de bedoeling is om de celwanden teveel af te breken en zo de vezels te beschadigen.

Het poeder wordt bijvoorbeeld opgelost in water en door middel van de sproeiers op de slurfsilomachine toegevoegd aan het maaisel vlak voor het inkuilen. Gezien zo’n additief meer dan 2 euro per behandelde ton nat maaisel kan kosten is het begrijpelijk dat men dit enkel doet als men het nodig vindt.

Bij het maaien wordt het maaisel verzameld op afgesproken plaatsen op de randen van de percelen. Maar het is in de regel niet de bedoeling dat het daar blijft liggen, omdat dit zelden plekken zijn waar inkuilen, stockage of verdere verwerking mogelijk zijn. Dus is het belangrijk om een terreintransportmachine in te zetten die op de vaak moeilijk bereikbare graslanden het maaisel kan gaan ophalen. Een dergelijke machine werd ontwikkeld in het interregproject GrasGoed en ze beschikt over zeer brede banden om op moerassig terrein te kunnen rijden. Tevens wordt het maaisel samengedrukt om het dubbel van het oorspronkelijke volume te kunnen meenemen. Deze machine brengt het maaisel tot aan een daartoe uitgeruste plaats waar een verdere stap in de verwerking kan plaatsvinden. Transporten over langere afstanden moeten gebeuren met gewone vrachtwagens.

Bij het inkuilen met een slurfsilo wordt het verse gras afgesloten van de lucht en dus van zuurstof om het te bewaren. Hiervoor wordt het gras in een plastic slurf geduwd. Je krijgt dan een lange plastic worst met daarin het ingekuilde gras.

In 2019 werd in het kader van interregproject GrasGoed een reeks slurfsilo’s aangelegd met een Budissa Bagger machine uit Duitsland. Het materiaal werd aangevoerd met een tussentransportmachine met brede banden. De bekomen slurven zijn 3m hoog en tot 70m lang. In vergelijking met de klassieke inkuilmethode is het systeem zeker veelbelovend : 

• gunstige analyseresultaten van ingekuild materiaal
• kosten vergelijkbaar met het klassieke inkuilen
• de opening voor het invoeren van maaisel is beperkt zodat de hoeveelheid zuurstof die kan binnendringen als men pauzeert bij het inkuilen beperkt is
• het is niet nodig om de kuil aan te rijden, want er wordt constant druk op het materiaal gezet
• bij het uitkuilen is het mogelijk een vrij klein front te maken, zodat de kans op verlies door rotting beperkt wordt
• het toevoegen van een inkuiladditief gaat zeer vlot via sproeiers
• de hoeveelheid plastic is vergelijkbaar met een klassieke kuil