Een doelsoort is een soort waarvan het behoud, het herstel of de terugkeer als een doelstelling van het natuurbehoud wordt gezien. Vaak gaat het om bedreigde, achteruitgaande of zeldzame soorten.

Sommige soorten zijn niet afkomstig uit onze streken. De mens heeft ze in ons land ingevoerd, al dan niet opzettelijk door transport, vrijgelaten huisdieren of verwilderde planten. Het invoeren van een nieuwe soort in onze natuur wordt een introductie genoemd. De uitgezette soorten noemt men exoten. Dit in tegenstelling tot inheemse soorten. Het aantal exoten neemt jaarlijks wereldwijd toe. In Europa zijn bijna 11.000 uitheemse soorten in de natuur vastgesteld. Ook in Vlaanderen neemt het aantal exoten toe. Uitheemse soorten of exoten zijn niet noodzakelijk invasief.

Vanaf het moment dat planten zich gevestigd hebben op een bepaalde plaats zijn de uitwendige factoren die de vegetatie en de vegetatiesamenstelling beïnvloeden opdeelbaar in twee categorieën:

• Stress: factoren die de productie van biomassa (de hoeveelheid levende materie) beperken. Voorbeelden zijn tekorten aan water en licht.
• Verstoring: factoren die samengaan met de vernietiging van de biomassa (vaak de hele plant). Voorbeelden zijn bodembewerking, betreding door de mens en windschade.

De plantensoorten hebben diverse methodes ontwikkeld om het hoofd te bieden aan de verschillende types van stress en verstoring. Deze methodes noemen we plantenstrategieën en worden door Grime beschreven.

Een opraapwagen is een halfopen constructie met een of twee paar wielen dat getrokken wordt door een tractor of dat gemonteerd kan worden op bijvoorbeeld een rupsvoertuig. Het werktuig is uitgerust met een opraapsysteem zodat er zonder toedoen van een ander werktuig maaisel en hooi mee opgeraapt kan worden.