De natuurlijkheidsgraad van een vegetatie geeft aan in welke mate die het resultaat is van ingrepen door de mens. Naar gelang van de natuurlijkheidsgraad worden de vegetaties gewoonlijk in drie groepen ingedeeld. We spreken van natuurlijke vegetaties als zowel de structuur als de soortensamenstelling spontaan zijn ontstaan. De invloed van de mens is verwaarloosbaar (bvb. oerbos, strandvegetatie). Bij halfnatuurlijke vegetaties is de structuur bepaald door de mens, maar de soortensamenstelling is spontaan (bvb. heiden, hakhoutbos met natuurlijke verjonging). Bij cultuurlijke vegetatie tenslotte, zijn zowel de soortensamenstelling als de structuur in hoge mate door de mens bepaald (bvb. aangeplante op houtproductie gerichte bossen, intensief beheerde ingezaaide graslanden). De meeste van onze goed ontwikkelde bossen en natuurgebieden kunnen tot de halfnatuurlijke vegetaties gerekend worden.

Kwetsbare gebieden natuur zijn gebieden waarbinnen volgens het Meststoffendecreet verstrengde bemestingsnormen van toepassing zijn. Deze strengere normen gelden in principe in gebieden die als natuur-, natuurontwikkelings-, natuurreservaat- en bosgebied op de kaart staan aangeduid.

Het initieel natuurtype is het natuurtype aanwezig op een terrein op het ogenblik dat een aanvraag tot erkenning van een gebied als natuurreservaat wordt ingediend.

Halfnatuurlijke graslanden zijn vegetaties waar de mens op een vrij extensieve manier invloed uitoefent door middel van een extensief maaibeheer of het toepassen van lichte begrazing (met landbouwhuisdieren. Tot deze categorie kunnen onder meer heischraal grasland, blauwgrasland, dotterbloemgrasland en mesofiel hooiland gerekend worden. Overeenkomstige eenheden op de biologische waarderingskaart zijn respectievelijk Ha, Hm, Hc en Hu.

Een erkende terreinbeherende natuurvereniging is een natuurvereniging die van de overheid subsidies krijgt om natuurgebieden te beheren. In Vlaanderen zijn dat er drie, namelijk Natuurpunt vzw, Durme vzw en Stichting Limburgs Landschap vzw.

Een natuurgebied is een gebied dat door een overheid (gewestelijk, provinciaal of gemeentelijk), een terreinbeherende vereniging of een ander privaat rechtspersoon in eigendom of in gebruik is met het oog op beheer in functie van herstel, ontwikkeling en instandhouding van de biodiversiteit. Een natuurgebied kan al dan niet formeel zijn aangewezen of erkend als natuurreservaat. In de planologische betekenis zijn natuurgebieden gebieden waar natuur de hoofdfunctie is.

Het begrip natuur omvat alle levende organismen, hun habitat, het ecosysteem waarvan zij deel uitmaken en de daarmee verbonden uit zichzelf functionerende ecologische processen, ongeacht of ze al dan niet voorkomen onder invloed van menselijk handelen, met uitsluiting van de cultuurgewassen, de landbouwdieren en de huisdieren.

Procesbeheer richt zich op landschapsprocessen. Daarbij kan men kiezen om bepaalde processen ongestoord te laten plaatsvinden, zoals bijvoorbeeld riviermeandering en verstuiving. Indien nodig kunnen wel enkele maatregelen worden genomen om deze processen op gang te brengen waarna ze verder ongemoeid worden gelaten. Anderzijds kunnen bepaalde processen actief bijgestuurd of nageboost worden.

Patroonbeheer is een vorm van natuurbeheer die gericht is op het behouden van een bepaalde toestand. Het kan zowel gaan om het behoud van soorten als van levensgemeenschappen. Beheerstechnieken zoals maaien, plaggen en kappen om bepaalde halfnatuurlijke vegetaties in stand te houden, worden tot het patroonbeheer gerekend.

Een natuurtype kan gedefinieerd worden als een combinatie van abiotische en biotische kenmerken op een bepaalde ruimtelijke schaal. Het is dus een bepaald soort ecosysteem. Natuurypes worden gebruikt als doelstellingen in natuurbeheer (vandaar de Nederlandse naam natuurdoeltype). Zie ook deze webpagina over natuurtypes voor meer info.