Bouwen aan groenexpertise

Argusvlinder

Lasiommata megera

De Argusvlinder heeft een oranje grondkleur met een bruin lijnenpatroon en zwarte oogvlekken in een oranje vlak. De onderkant van de vleugels is grijzer met oogvlekken. Het is een soort van open graslanden met een korte vegetatie. Deze soort neemt sterk af.

Beheer:

Aangezien de oorzaak van de snelle achteruitgang niet gekend is, is het niet gemakkelijk om gerichte beheermaatregelen voor deze soort te geven. Gunstige maatregelen zijn in elk geval het creëren of behouden van vrij schrale, maar bloemrijke graslanden met een gevarieerde vegetatiestructuur. Daarbij zijn zowel beschutte plekken voor de aanwezigheid van geschikte eiafzetplekken belangrijk alsook en voldoende open plekken voor het opwarmen of als territorium. Het tegengaan van verstruweling kan gerealiseerd worden door gefaseerd maaien of door extensieve begrazing in grotere gebieden.

heeft als waardplant

Gevinde kortsteel

heeft als waardplant

Gewone kropaar

heeft als waardplant

Ruwe smele

heeft als waardplant

Bochtige smele

heeft als waardplant

Schapengras

heeft als waardplant

Gestreepte witbol

heeft als waardplant

Straatgras

heeft als waardplant

Boskortsteel

Monitoring:

Deze soort kan best worden gemonitord via de standaard vlindermonitoring. Aangezien deze soort het niet goed doet, is wat extra aandacht een goed idee. Daarvoor kan je best zoeken op de juiste plaats en het juiste moment. Deze vlinder kan je aantreffen van begin april tot eind oktober. Je gaat echter best op zoek op het hoogtepunt van de eerste twee vliegpieken (tussen 8 mei-1 juni en tussen 24 juli-17 augustus). Op zoek gaan in open landschappen met schrale en droge graslanden zoals dijken, kalk-, kam- en poldergraslanden en terrils. geeft het meeste succes. Let dan op snel opwarmende oppervlakken zoals kale plekken in graslanden, onverharde wegen, stukken hout, stenen muurtjes, stijlkantjes, etc.

Areaal:

De Argusvlinder was in de jaren negentig algemeen, maar is nu vrij algemeen (173 atlashokken – 399 kilometerhokken). De verspreiding vertoont een vrij stabiel beeld tot in de jaren tachtig en sindsdien neemt de soort sterk af. Vooral op de zandgronden is ze de laatste jaren bijzonder sterk achteruitgegaan. Enkel op kleigronden in de buurt van de kust lijkt de Argusvlinder stand te houden. Ook in Groot-Brittannië en Nederland blijven de kustpopulaties relatief stabiel, terwijl de populaties in het binnenland zeer sterk achteruitgegaan zijn. De Argusvlinder is een typische soort van de Kustduinen en de Polders en getijdenschelde.

Ecologie:

De Argusvlinder komt voor in open graslanden met een korte vegetatie. De soort heeft 3 generaties waarvan de eerste vliegt van begin april tot eind juni met een piek tussen 8 mei en 2 juni, de tweede van eind juni tot begin september met een piek tussen 25 juli en 17 augustus en de derde van begin september tot eind oktober met een piek tussen 14 september en 5 oktober. De vliegtijd van de voorjaarsgeneratie van de Argusvlinder is in vergelijking met de periode 1981-2000 met 2-4 dagen naar voren geschoven, terwijl die van de zomergeneraties nu 7-10 dagen later ligt dan in de periode 1981-2000. Dit kan wijzen op een steeds grotere en langere derde generatie in recente jaren. De wijfjes zetten de eitjes afzonderlijk af op de stengels of aan de toppen van bladeren van allerlei grassen waaronder Boskortsteel, Kropaar, Bochtige smele, Gestreepte witbol en struisgras. Wijfjes leggen vaak eitjes aan de rand van graspollen of op grassen in een open vegetatie tegen muurtjes, afrasteringen of onder een haag. De rupsen voeden zich aanvankelijk voornamelijk ’s nachts. De half volgroeide rups overwintert tussen het strooisel. De verpopping gebeurt onderin een graspol. Vaak gebruikte nectarplanten zijn Vlinderstruik, braam, Rode Klaver, Akkerdistel en Knoopkruid. De vlinders zijn mobiel. De Argusvlinder komt vaak in dezelfde gebieden voor als Hooibeestje, Icarusblauwtje, Kleine vuurvlinder, Oranje zandoogje en Zwartsprietdikkopje.

Rode lijst:
Bedreigd
Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Vogelrichtlijn:
Nee
Jachtwild:
Nee
Invasieve exoot:
Nee
Soortenbesluit:
Status:

Op de Rode lijst staat deze soort als bedreigd. Op de Rode Lijst van 1999 was de Argusvlinder momenteel niet in gevaar. In Wallonië en Nederland is de soort momenteel niet in gevaar, in Groot-Brittannië is ze bijna in gevaar, maar in Europa is ze momenteel niet in gevaar. De behoudsprioriteit is hoog vanwege de Rode-Lijststatus in Vlaanderen. De Argusvlinder is een prioritaire soort voor alle Vlaamse provincies.

Bedreigingen:

Volgens de voorspellingsmodellen zou het klimaat in België ook in 2050 geschikt zijn voor de Argusvlinder.

Gevoelig voor:
Verruiging
Typering:
graslandvlinder
Biotooptype:
Graslanden
In samenwerking met: