Bouwen aan groenexpertise

BWK: Alkalisch laagveen (mk)

BWK-codes: mk

Er is een vage grens met basenrijke vormen van (relicten van) het blauwgrasland waarmee ze vaak in mozaïek voorkomen. De alkalische laagvenen onderscheiden zich hiervan enigszins qua soortensamenstelling. Ze worden gedomineerd door kleine zeggen, er is een hogere bedekking door slaapmossen en een lager aandeel van typische graslandsoorten. Er is eveneens een onduidelijke grens met basenrijke dotterbloemgraslanden met soorten als gele zegge en paddenrus.

Uitgebreid:

Galigaanmoeras (mm) komt onder gelijkaardige milieuomstandigheden voor en beiden kunnen in elkaar overgaan. Kalktufformaties en oligotrofe basenrijke wateren kunnen eveneens in de omgeving van dit vegetatietype aangetroffen worden.

Verspreiding:

De Kempische mk’s staan onder invloed van infiltrerend, kalkrijk oppervlaktewater afkomstig uit de Kempense kanalen. Het bekendste voorbeeld is het Buitengoor te Mol. ‘t Goorken in Arendonk betreft eerder een basenrijke trilveenvegetatie. In de Leemstreek is de belangrijkste vindplaats het kalkmoeras van het Torfbroek met daarnaast nog een drietal relictgebieden. De kanaaltaluds in Moen zijn aangeduid als zwak ontwikkeld kalkmoeras mk° vanwege het voorkomen van een aantal indicatorsoorten maar hebben een sterk antropogeen karakter. Alkalisch laagveen kwam historisch op nog andere plaatsen voor (o.a. aan de Moervaart, het Aardgat te Tienen en de Duling in Dworp). Enkele van deze relictsituaties zijn actueel als basenrijk dotterbloemgrasland (hc) getypeerd.

Verspreidingskaart Alkalisch laagveen
Waardering:
Alkalisch laagveen is biologisch zeer waardevol
Oppervlakte (in ha):
6 à 10 ha
Zeldzaamheid:
uiterst zeldzaam
Habitatrichtlijn:
Bijlage I-habitattype (zie Natura 2000 typologie)
Natuurdecreet:
verbod vegetatiewijziging
Mestdecreet:
algemeen mestverbod op gronden andere dan cultuurgronden
Bosdecreet:
niet onderhevig aan het bosdecreet
In samenwerking met:
Referenties
  • Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Inbo.