BWK: Oligotroof tot mesotroof water (ao, aoo, aom)

Vennen en plassen met venvegetaties zijn over het algemeen gekenmerkt door een wisselende waterstand. Ze zijn vaak ondiep en kunnen bijgevolg gedeeltelijk droogvallen in de zomer. Oligo- tot mesotrofe wateren zijn gekarteerd als ao of aom. Het betreft vennen of plassen met venvegetaties. Vennen zijn natuurlijke, ondiepe plassen met zwak tot niet gebufferd en voedselarm water in heide- en veengebieden. Venvegetaties kunnen ook voorkomen in gegraven plassen met een zandige, voedselarme bodem. Vennen hebben sterk te lijden onder verzuring, eutrofiëring en verdroging. Verzuring leidt tot zeer soortenarme vegetaties met enkel nog vensikkelmos, waterveenmos, knolrus of veelstengelige waterbies. Dergelijke wateren zijn als ao gekarteerd. Bij eutrofiëring kunnen soorten als pitrus, pijpenstrootje, moerasstruisgras, waternavel, mannagras of zelfs gele lis en klein kroos de vegetatie gaan domineren. Bij afwezigheid van indicatieve soorten van ao of aom zijn dergelijke sterk geëutrofieerde vennen als ae aangeduid. Ook ‘dystrofe vennen’ zijn in Vlaanderen van nature oligotroof en als ao gekarteerd. Het betreft vennen met helder water dat een typische bruine kleur vertoont, te wijten aan een hoog gehalte aan humuszuren. De eenheid aoo is weinig gebruikt (zie verder onder variatie) en kan als een synoniem van ao beschouwd worden. Onder aom wordt een ruim scala aan plassen met mesotroof karakter en aanwezigheid van indicatieve soorten verstaan. Er is een betere buffering tegen verzuring waardoor de pH-waarde circumneutraal kan zijn en vaak is er een iets grotere nutriëntenbeschikbaarheid. Dergelijke plassen zijn vaak soortenrijker. Venvegetaties kunnen ook voorkomen in diepe plassen van voormalige klei- of zandwinningen en zijn dan aangeduid als een complex van diepe, gegraven plas met venvegetaties (ap+ao(m)).