Bouwen aan groenexpertise
Canadese guldenroede

Canadese guldenroede

Solidago canadensis

Canadese guldenroede is een invasieve exoot. Hij heeft een vrij dichte en over de gehele lengte kortbehaarde, meestal egaalgroene stengel. De bladen zijn langwerpig tot lancetvormig, toegespitst, scherpgezaagd, de bovenste gaafrandig. De bladeren zijn behaard of kaal aan de bovenzijde en kortbehaard op tenminste de ondernerf. De goudgele bloemhoofdjes zijn klein en staan in teruggebogen, naar een zijde gekeerde trossen. Deze trossen vormen een grote (vaak in meerdere 'verdiepingen'), iets overgebogen pluim. Het lint van de straalbloemen is zeer kort, ongeveer net zo lang als de schijfbloemen. De plant is 60‐120 cm hoog en de bloeiperiode valt van augustus‐oktober. Deze overzichtelijke herkenningsfiche geeft onder andere ook verschillen met er op gelijkende soorten weer.

Beheer:

Late guldenroede en Canadese guldenroede kunnen uitgestrekte monotone vegetaties vormen door middel van een netwerk van wortelstokken. Bovendien produceren ze grote hoeveelheden zaad. Door deze combinatie worden ze beschouwd als de meest bedreigende invasieven voor biodiversiteit in Europa. Bestrijding kan door de planten uit te trekken (kleine groeiplaatsen) of herhaaldelijk te maaien/mulchen en inzaaien met inheemse soorten. Wanneer de omstandigheden het toelaten kan best gepoogd worden de wortelstokken te verwijderen

Hoogte plant

Minimaal:
50cm
Maximaal
120cm

Licht

Min:
lichte schaduw
Max:
licht

Voedsel

Min:
matig voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
augustus
Tot:
oktober

Vocht

Min:
droog
Max:
vochtig

Bloemkleur

geel

Bestuiving

vliegen, zweefvliegen e.a.
bijen, hommels e.a.
Areaal:

Net als late guldenroede is Canadese guldenroede afkomstig uit Noord-Amerika en reeds lang als sierplant in cultuur. De soort is in grote delen van Europa ingeburgerd.

Verspreiding in Vlaanderen:

Zonder twijfel is de soort in grote delen van Vlaanderen veel zeldzamer dan late guldenroede. De voorgestelde verspreidingskaart is zonder enige twijfel onbetrouwbaar: zowel uit herbariumrevisie als uit veldonderzoek blijkt dat veel populaties van Canadese guldenroede eigenlijk betrekking hebben op late guldenroede. Dat schijnt eveneens het geval te zijn in Nederland. De indruk ontstaat dat Canadese guldenroede een eerder continentale soort zou zijn die in Vlaanderen (en Nederland) hoofdzakelijk in het oosten van het grondgebied wordt aangetroffen. Het feit dat in Duitsland Canadese guldenroede veruit de algemenere soort is, bevestigt die hypothese. Verder onderzoek zal het reële verspreidingspatroon van Canadese guldenroede in Vlaanderen moeten verfijnen.

Actuele verspreiding: http://waarnemingen.be/species/7487/maps(opent nieuw venster)

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Kiemperiode:
vanaf Voorjaar
Gebruik:
siergewassen
Bladseizoen:
overwinterend groen
Levensvorm:
hemicryptofyt
Geslachtsverdeling:
polygaam
Vruchttype:
eenzadige dopvrucht of noot
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
Indigeniteit:
neofyt
Herkomst:
Noord-Amerika
Grime-competitiewaarde:
0.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
lichtplanten
Ellenberg vocht:
indifferent
Ellenberg pH:
indifferent
Ellenberg voedselrijkdom:
matig stikstofrijke bodem / stikstofrijke bodem
Maaigevoeligheid:
maaigevoelig/matig tolerant
Ecologische amplitude:
brede amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
afreatofyt

Canadese guldenroede komt in Vlaanderen voor op identieke standplaatsen als de nauw verwante late guldenroede: ruigten op eerder voedselrijk, vochtig substraat. Vreemd is dat ADOLPHI (1995) meent dat beide een duidelijk onderscheiden ecologische niche innemen.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
criteria niet van toepassing
Zeldzaamheid KFK-klasse:
354-729 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Ja
Problematiek:

Canadese guldenroede kan uitgestrekte monotone vegetaties vormen door middel van een netwerk
van wortelstokken. Bovendien produceren ze grote hoeveelheden zaad. De wortels scheiden stoffen uit die de groei en ontwikkeling van andere planten belemmerd (allelopathie). Door deze combinatie worden ze beschouwd als de meest bedreigende invasieven voor biodiversiteit in Europa.

Introductie:

Introductie in België via aanplantingen als sierplant en van daar uit aan het verwilderen.

In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Filip Verloove
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken