Bouwen aan groenexpertise

Liesgras

Glyceria maxima

Hoogte plant

Minimaal:
90cm
Maximaal
200cm

Licht

Min:
half schaduw
Max:
volle zon

Voedsel

Min:
zeer voedselrijk
Max:
zeer voedselrijk

Bloeiperiode

Vanaf:
juli
Tot:
augustus

Vocht

Min:
nat
Max:
aquatisch

Bloemkleur

bloemdek ontbreekt

Bestuiving

windbestuiving
Areaal:

Het eigenlijke liesgras (Glyceria maxima) heeft een Eurosiberisch areaal. In Europa ontbreekt het in Noord-Scandinavië en in grote delen van het Middellandse- Zeegebied. In België is liesgras algemeen in Laag- en Midden-België. In Hoog-België is de soort tot de stroomgebieden van de grotere waterlopen beperkt.

Verspreiding in Vlaanderen:

Liesgras is in Vlaanderen zeer algemeen en komt, net als mannagras, in geheel Vlaanderen frequent voor. De soort is minder algemeen in de Leemstreek en de Duinen. De hoogste concentraties van groeiplaatsen zijn te vinden in valleigebieden en in de meest waterrijke gedeelten van de Polders. Er zijn geen grote verschillen tussen de periode 1939-1971 en de periode 1972-2004.

Legende: vierkant 1939-1971, stip 1972-2004:
Verspreidingskaart
Zaadbank:
behoudt kiemkracht op korte termijn (zaden overleven langer dan één jaar, maar gewoonlijk minder lang dan 5 jaar).
Kiemperiode:
vanaf Late voorjaar
Gebruik:
geen nuttig gebruik
Bladseizoen:
overwinterend groen
Worteldiepte:
100cm
Levensvorm:
helofyt
Mycorrhizen:
25% of minder waarnemingen bevatten mycorrhizen
Geslachtsverdeling:
tweeslachtig
Vruchttype:
graanvrucht
Vruchtkleur:
onopvallend
Verbreidingswijze:
wind
water
dieren (inwendig)
Verbreidingsstrategie:
zijdelingse vegetatieve voortplanting (scheuten aan de moederplant gehecht voor lange periode, gewoonlijk langer dan 1 groeiseizoen)
Indigeniteit:
inheems
Herkomst:
oorspronkelijk inheems
Levensstrategie volgens Grime:
C
Grime-competitiewaarde:
10.00
Grime-stresswaarde:
0.00
Grime-ruderaliteitswaarde:
0.00
Ellenberg licht:
zonneplanten
Ellenberg vocht:
indicator van vaak onder water staande, ondiepe standplaatsen
Ellenberg pH:
tussen zwakke base-indicator en base- en kalkindicator,meest op basische bodem
Ellenberg voedselrijkdom:
zeer uitgesproken stikstofrijke bodems
Ecologische amplitude:
smalle amplitude
Gebondenheid aan grondwater:
natte freatofyt(obligaat)

Op wereldvlak behoort liesgras tot een complexe groep waarin meerdere nauw verwante taxa op soort- of ondersoortniveau onderscheiden worden. Liesgras is de meest forse van onze inheemse vlotgrassoorten. Ze neemt ecologisch een wat andere positie in dan de overige vertegenwoordigers van het geslacht. Liesgras verkiest modderige, venige, zeer voedselrijke bodems, zoals kwelplekken in weilanden, dichtgroeiende sloten en poelen enz. De soort groeit langs oevers, vooral van stilstaand, maar ook van stromend water, in poelen, sloten, beken, rivieren en kanalen. Vaak is liesgras absoluut dominant in bijna monospecifieke vegetaties. Een dergelijke ongehinderde groei kan zowel langs oevers voorkomen, als bij een specifiek verlandingstype. Het soortscomplex van de liesgrassen vertoont een circumpolaire verspreiding.

Habitatrichtlijn 2:
Nee
Habitatrichtlijn 4:
Nee
Beschermd:
Nee
Rode lijst:
niet bedreigd
Zeldzaamheid KFK-klasse:
1857-3183 kwartierhokken
Invasieve exoot:
Nee
In samenwerking met:
Auteur atlasteksten:
Leo Vanhecke
Referenties
  • Van Landuyt W., Hoste I., Vanhecke L., Van den Bremt P. Vercruysse W. & De Beer D. (red.) 2006. Atlas van de Flora van Vlaanderen en het Brussels gewest. Nationale Plantentuin en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek i.s.m. Flo.Wer vzw.

Cursussen bij Inverde

Boeken