Bouwen aan groenexpertise

BWK: Duinstruweel (sd(b))

BWK-codes: sd(b)

Het betreft struwelen op droge tot natte plaatsen in de duinen. Het is een zowel structureel als geografisch gedefinieerde eenheid, met zeer uiteenlopende dominante struiksoorten. Hieronder vallen ook alle kruipwilgstruwelen, behalve de laagblijvende kruipwilgstruwelen met indicatieve soorten van duinpannen (zie Duinpanvegetatie van kalkrijke, vochtige milieus, mp). Duinstruwelen met verspreide boomopslag zijn als sdb gekarteerd.

Uitgebreid:

Ze komen voor op matig kalkrijke tot kalkrijke, droge tot vochtige, min of meer humeuze zandbodems. Door bladval en fixatie van stikstof (vooral in geval van duindoornstruweel) ontstaan stikstofrijke bodems, waarin ook gewone vlier zich kan vestigen. Meestal is het bodemprofiel zwak ontwikkeld. Onder een gesloten struweel is de kruidlaag meestal ijl, soortenarm en nitrofiel. De soortensamenstelling is sterk afhankelijk van de vegetatie die aan de verstruweling voorafging. Er kunnen elementen van mosduinen, duingraslanden of vochtige duinvalleien aanwezig zijn.

Variatie:

De karteringseenheden sd° en sdb° staan voor soortenarme slecht ontwikkelde (vaak jonge) duinstruwelen of voor struwelen die bijna volledig uit exoten (boksdoorn, rimpelroos, mahonia, sering,...) bestaan, al dan niet met boomopslag. Vooral aan de westkust komen (laagblijvende) kruipwilgvegetaties voor met plaatselijk enkele zeer zeldzame soorten. We onderscheiden twee typen: • een vochtig type met rond wintergroen, hondsviooltje, stofzaad, zeegroene zegge en eventueel een aantal vochtminnende soorten zoals zomprus en zeegroene rus (komt voor in de rand van natte duinpannen en is dan ook als complex van mp en sd gekarteerd); • een droger type met driedistel, kleine ruit, donderkruid, gewone vleugeltjesbloem, kleine leeuwentand, brede wes-penorchis en gewoon biggenkruid met frequent ook kruipend stalkruid en zandzegge. Duindoornstruwelen die niet binnen de ecoregio kustduinen liggen, zijn als sz gekarteerd. Het betreft hier zonder uitzondering (verwilderde) aanplanten.

Verspreiding:

Duinstruweel komt verspreid over de hele ecoregio van de kustduinen voor. Goed ontwikkelde vochtige duinstruwelen treffen we aan in oudere duinpannes zoals in Ter Yde (Oostduinkerke) en in de Westhoek (De Panne) of in afgesneden strandvlaktes zoals de Zwinbosjes (Knokke-Heist).

Verspreidingskaart Duinstruweel
Waardering:
Duinstruwelen zijn biologisch zeer waardevol
Oppervlakte (in ha):
600 à 800 ha
Zeldzaamheid:
zeer zeldzaam tot zeldzaam
Habitatrichtlijn:
Bijlage I-habitattype
Natuurdecreet:
verbod vegetatiewijziging
Mestdecreet:
algemeen mestverbod op gronden andere dan cultuurgronden
Bosdecreet:
onderhevig aan het bosdecreet
In samenwerking met:
Referenties
  • Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Inbo.